मांजर जेव्हा
मांजर जेव्हा अडवे गेले, काम आमुचे फत्ते झाले
घुबड फांदिवर जेव्हा रडले, घरी आमुच्या मूल जन्मले
वास्तुशांतिविन वाडे अमुचे भरभक्कम ते उभे ठाकले
मंगळ-शनिच्या वक्र द्रुष्टिवर धंदे अमुचे तेजित आले
नारळ नाही, नाही आरती, शुभारंभ परि सगळे ठरले
पिंडहि नाही, श्राध्द नाही परि पितर आमुचे शांत झोपले